Rozpoznanie Bożego działania

Ogólne zasady w przyjmowaniu łask nadzwyczajnych podał św. Jan od Krzyża, który przestrzegał przed słowami wewnętrznymi i widzeniami wyobrażeniowymi, gdyż są one uzależnione od władz zmysłowych, do których ma dostęp szatan. Może on podszywać się pod działanie Boże i wprowadzać wewnętrzny niepokój.

Ostrzegając przed złudzeniami, również św. Teresa od Jezusa zaleca ostrożność wobec słów wewnętrznych, widzeń umysłowych i wyobrażeniowych:

“Nieraz i często nawet, może to być urojenie, zwłaszcza u osób chorobliwej wyobraźni albo wyraźnie podlegających melancholii. Z takimi, zdaniem moim, nie należy zważać na to, co mówią, jakkolwiek by zapewniały, że widzą i słyszą, i czują; ale nie należy także straszyć ich diabłem, przypisując jemu te ich widzenia. Trzeba ich spokojnie wysłuchać i obchodzić się z nimi jak z chorymi” (T VI, 3, 1).

Reformatorka Karmelu podaje znaki wskazujące na prawdziwe działanie Boga w duszy. Pierwszym znakiem negatywnym jest prawda, że nie zawierają one nic, co by się sprzeciwiało wierze i rozumowi, gdyż Bóg przystosowuje się do naturalnego porządku myślenia i działania człowieka. Działanie szatana odznacza się brakiem umiaru, niesamowitością, dziwacznością oraz pychą.

Znakiem pozytywnym rozeznawania jest “wszechwładna potęga i siła, jaką słowo Boże w sobie zawiera” (T VI, 3, 5. 17). Drugim znakiem pozytywnym jest pokora:

Materiały z III Karmelitańskiego Tygodnia Duchowości: Święta Teresa od Jezusa mistrzynią życia duchowego. Kraków 2000.