„Chrystus, Odkupiciel świata, jest jedynym pośrednikiem pomiędzy Bogiem a ludźmi i nie ma żadnego innego imienia pod niebem, w którym byśmy mogli być zbawieni (por. Dz 4, 12). Czytamy w Liście do Efezjan: «W Nim mamy odkupienie przez Jego krew – odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski. Szczodrze ją na nas wylał w postaci wszelkiej mądrości i zrozumienia... według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął dla dokonania pełni czasów» (Ef 1,7-10). Chrystus, jako współistotny Ojcu Syn, jest więc Tym, który objawia zamysł Boży w stosunku do całego stworzenia, a w szczególności w stosunku do człowieka. Chrystus, jak trafnie mówi Sobór Watykański II, «objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje najwyższe jego powołanie. Okazuje mu to powołanie, objawiając tajemnicę Ojca i Jego miłości. Jako „obraz Boga niewidzialnego» Chrystus jest człowiekiem doskonałym, który przywrócił synom Adama podobieństwo Boże zniekształcone przez grzech. W Jego ludzkiej naturze, wolnej od wszelkiego grzechu i wyniesionej w Boskiej Osobie Słowa, natura wspólna wszystkim istotom ludzkim zostaje wyniesiona do najwyższej godności: «On, Syn Boży, przez wcielenie swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem. Ludzkimi rękoma pracował, ludzkim myślał umysłem, ludzką działał wolą, ludzkim sercem kochał, urodzony z Maryi Dziewicy, stał się prawdziwie jednym z nas, we wszystkim do nas podobny oprócz grzechu»” (Z listu Apostolskiego Ojca Świętego Jana Pawła II Tertio Millennio Adveniente, nr 4).

Człowieczeństwo Chrystusa w duchowości Karmelu jest częstym przedmiotem rozmyślania zgodnie z nauką Matki Karmelu Terezjańskiego św. Teresy od Jezusa.

Rok 2000 jest datą Wielkiego Jubileuszu, rokiem łaski od Pana. Czasem szczególnej łaski będzie więc także każda chwila spędzona u boku cierpiącego „Sługi Pańskiego”.

Proponujemy wsłuchiwanie się na poszczególnych stacjach Drogi Krzyżowej w słowa Świętych Karmelu, które pomogą nam zgłębiać orędzie Krzyża i naśladować Chrystusa ubogiego, czystego i posłusznego aż do śmierci.

Chodzenie śladami męki Zbawiciela, ze słowami świętych w sercu, nauczy nas właściwie przeżywać Kalwarię naszego życia, wskaże, jak osiągnąć Górę Karmel i żyć już tu na ziemi w zjednoczeniu z Bogiem w stopniu możliwym w tym życiu. Pomoże nam zrealizować wezwanie Papieża Jana Pawła II:

„Nie lękajcie się być świętymi! Uczyńcie kończący się wiek i nowe Tysiąclecie erą ludzi świętych! Dzisiejszy świat potrzebuje świętości. Chrześcijanie, którzy w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i zawodowego podejmują swoje codzienne obowiązki, którzy pragnąc spełnić wolę Stwórcy i na co dzień służyć ludziom, dają odpowiedź na Jego przedwieczną miłość”.

Źródłem uświęcenia człowieka są sakramenty święte, karmienie się Ciałem Chrystusa, ale i każda modlitwa, każde nabożeństwo. Gdzież lepiej nauczymy się być świętymi, jak nie u boku naszego Zbawiciela i Mistrza, Jego bolesnej Matki i we wspólnocie ze świętymi?

Ojciec Święty wypowiedział też takie słowa:

„Święci żyją świętymi i pragną świętości.
Święci nie przemijają.
Święci wołają o świętość”.
Idźmy więc za ich głosem.

Proponowana Droga Krzyżowa zawiera osiem nabożeństw. Każde po krótkim przedstawieniu postaci świętego, świętej, zawiera cytat z Pisma św., intencję, pieśń i czternaście stacji w tradycyjnym układzie, z dobranym tekstem, poprzedzonym zdaniem spajającym tekst z daną stacją. Teksty z zasady nie są długie, mają one pobudzić do osobistej, wewnętrznej rozmowy z Jezusem, dlatego po każdym tekście proponuje się chwilę milczenia. Zakończenie stanowi modlitwa z Liturgii Godzin ze wspomnienia lub uroczystości danego świętego, świętej. Treść ubogacono pieśniami, poezją świętych oraz litanią do Krzyża Świętego.