Legendy i tradycje Zakonu Karmelitańskiego opowiadały o bliskości Dziewicy Maryi z pustelnikami mieszkającymi od czasów Eliasza na Górze Karmel. Przekazy miały potwierdzać maryjny charakter Zakonu, a jednocześnie podkreślać duchową bliskość Bożej Matki, św. Józefa i Dzieciątka Jezus.

List przełożonych generalnych karmelitów (OCarm) i karmelitów bosych (OCD) do rodziny karmelitańskiej z okazji 150. rocznicy ogłoszenia patronatu św. Józefa nad Kościołem powszechnym przypomina:

„Średniowieczne pobożne legendy, chcąc potwierdzić osobliwą więź karmelitów ze Świętą Rodziną Jezusa, Maryi i Józefa, być może inspirowane apokryficzną Ewangelią Pseudo-Mateusza, odnoszą się do wizyt Świętej Rodziny z Nazaretu na Górze Karmel, mających na celu spotkanie z Synami Proroków, duchowymi spadkobiercami proroka Eliasza. Inni mówią o rzekomym zatrzymaniu się tam Świętej Rodziny w drodze powrotnej z Egiptu”.

O przejściu Świętej Rodziny przez Górę Karmel w drodze powrotnej z Egiptu wspomina o. María Bernardo od Najświętszego Serca:

„W czasach Ewangelii wspólnota Szkoły Proroków miała, zgodnie z tradycją, niezrównany zaszczyt gościć Dzieciątko Jezus, Najświętszą Dziewicę i Świętego Józefa. To właśnie tam Święta Rodzina spędziła noc w drodze powrotnej z Egiptu, gdy przechodzili ścieżką wzdłuż zbocza. Grota, w której Najświętsza Dziewica i św. Józef odpoczywali z Dzieciątkiem Jezus przed wznowieniem podróży do Nazaretu, znajduje się po lewej stronie, a chrześcijanie w tym kraju zawsze nadawali mu nazwę Groty Matki Bożej”. (El Monte Carmelo, R. P. María Bernardo del Sagrado Corazón, Burgos 1913)

źródło: Ecos Teresianos