Bł. Maria Józefina od Jezusa Ukrzyżowanego urodziła się w Neapolu 18 lutego 1894 r., w rodzinie szlacheckiej, w której otrzymała religijne wychowanie i przyjęła sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego. Wyróżniała się szczególną pobożnością i hojnością wobec bliźnich. Dnia 10 marca 1918 udała się do powstającego klasztoru karmelitanek bosych w neapolitańskiej dzielnicy Ponti Rossi, w którym przebywała jej starsza siostra Antonietta. Miała zamiar przeżyć tam nowennę przed uroczystością św. Józefa. Zachwyciło ją jednak życie karmelitanek bosych, zatem nie wróciła już do domu rodzinnego, lecz współuczestniczyła w dziele fundacji klasztoru. Gdy w 1932 r. nowy klasztor został kanonicznie erygowany, rozpoczęła nowicjat zakonny, a 6 sierpnia 1933 r. złożyła śluby. Dnia 29 września 1945 r. została wybrana przeoryszą. Zmarła podczas pełnienia tej posługi 14 marca 1948 r. Świętość jej życia potwierdził dekret heroiczności cnót ogłoszony 3 stycznia 1987 r. przez papieża Jana Pawła II. Natomiast 17 grudnia 2007 r. Benedykt XVI zatwierdził cud do jej beatyfikacji, który dotyczył uzdrowienia za jej przyczyną dwumiesięcznego dziecka, Franciszka Natale, ze stanu nieprzytomności spowodowanego zatruciem.

Mieszkańcy Neapolu wspominają błogosławioną jako siostrę i przyjaciółkę, która mimo życia klauzurowego była blisko najbardziej potrzebujących. Postulator w jej procesie beatyfikacyjnym, o. Luigi Boriello OCD, podkreślił, że jest ona przykładem całkowitego utożsamienia się z krzyżem Chrystusa i bezgranicznego oddania dla innych. Odczytywała na nowo przesłanie św. Pawła o mądrości Krzyża i jej świadectwo także dziś niesie nadzieję, ponieważ uczyniła swoim cierpienie świata. "Lubię patrzeć na nią jako na matkę, siostrę i przyjaciółkę, która mimo życia za klauzurą pozostaje zawsze przy boku ludzi cierpiących czy przeżywających chwile załamania" - stwierdził postulator.

o. Szczepan Praśkiewicz OCD