Zuzanna Paz Castillo urodziła się 11 sierpnia 1863 roku w Alta Gracia De Orituco. Pochodziła z ubogiej, ale bardzo szanowanej i pobożnej rodziny. Otrzymała staranne wykształcenie oraz formację duchową, które stanowiły podwaliny całego jej życia.
W 1901 roku Wenezuela przeżyła tzw. rewolucję liberalną, która zebrała krwawe żniwo szczególnie w rejonie, gdzie mieszkała Zuzanna. Tysiące zabitych, inwalidów, sierot, ogromny wzrost biedy i narastające niezadowolenie oraz gniew społeczeństwa. W takich właśnie okolicznościach Zuzanna poczuła się powołana do pomocy i służby najbardziej potrzebującym.
wspomnienie liturgiczne
1 luty
Duży wpływ na życie i rozwój duchowy miał jej proboszcz ks. Sixto Rosa. On to założył szpital św. Antoniego i mianował Zuzannę jego kierowniczką. Towarzyszyła jej grupa kobiet, które podobnie jak ona ofiarowały swoje życie służbie ubogim i które już wtedy odczuwały pragnienie i powołanie do życia zakonnego. Chorzy, kalecy i ludzie, którzy niezmiernie cenili pracę tych kobiet popularnie nazywali je siostrami. Ten typ posługi oraz pragnienie „sióstr” doprowadziło do ustanowienia Kongregacji Sióstr Ubogich z Alta Gracia, która prawnie zaistniała w 1906 roku. Zuzanna przybrała imię Candelarii od św. Józefa.
Z upływem czasu nowa kongregacja rosła w liczbę stawiając sobie nowe zadania i otwierając nowe fundacje. W Alta Gracia siostry ufundowały instytucję zwaną „Kroplą Mleka”, która świadczyła pomoc sierotom i najbiedniejszym, ofiarując im posiłki. Z całego kraju napływały prośby od osób i instytucji, aby siostry zaopiekowały się szpitalami lub prowadziły ośrodki pomocy dla ubogich i inwalidów.
Kongregacja rozrastała się liczebnie i poświęcała się różnym formom posługi, otwierając nowe szpitale i klasztory. Był to również czas poszukiwania kanonicznego rozwiązania problemów prawnych związanych z istnieniem kongregacji. 25 marca 1925 roku O. Generał Zakonu Karmelitańskiego podpisał dekret afiliacyjny, na mocy którego Ubogie Siostry zostały włączone do Karmelu. Tego samego roku, 26 lipca matka Candelaria otrzymała habit karmelitański. Dnia 31 stycznia 1940 roku oddała życie Bogu mówiąc: „Jezu, Jezu… zwyciężyłam.” W ten sposób dziękowała Bogu, za dar wytrwałości i wierności jej powołaniu, które otrzymała od Niego, aby służyć ludziom do końca. Już wkrótce po jej śmierci, cieszyła się opinią świętości wśród wenezuelskiego ludu, szczególnie wśród ludności zamieszkującej te miejscowości, z którymi związane było jej życie. W roku 1969 rozpoczął się proces beatyfikacyjny, który zakończył się w kwietniu 2008 roku.
27 kwietnia 2008 roku w Caracas (Wenezuela), miała miejsce beatyfikacja Matki Candelarii od św. Józefa - założycielki sióstr karmelitanek znanych również jako Wenezuelskie Siostry Karmelitanki. Wielotysięczny tłum wiernych uczestniczący we Mszy św. był świadectwem wielkiego szacunku i popularności matki Candelarii, oraz czytelnym znakiem mówiącym o ofiarności i duchu ewangelicznym, z jakim Matka Candelaria służyła ludziom, szczególnie tym najbardziej potrzebującym.
