Jezus jest tak bardzo czysty, tak bardzo piękny. Jest samą Dobrocią.

św. Teresa od Jezusa z Los Andes

Dobroć, którą mamy naśladować w Nauczycielu, charakteryzuje się wyczuciem potrzeb innych, łagodnością, delikatnością, a także pełną przyjaźni i życzliwości akceptacją drugiego człowieka, gotowością przyjścia mu z pomocą. Dobroć nie wyrządza bliźniemu krzywdy słowem lub czynem, bo i Chrystus ”trzciny zgniecionej nie złamał ani knota tlejącego nie dogasił” (Mt 12, 20). Dobroć jest niezmiernie bogata w swych przejawach i formach, stąd określa się ją często jako szlachetność uczuć czy też prawość. Nie oznacza jedynie dobrej woli, lecz przede wszystkim miłość uczynną w konkretnych sytuacjach. Nie tyle jest to naturalna szlachetność, co raczej dar Boży i sposób postępowania wynikający z przynależności do Chrystusa. W Litanii do Najświętszego Imienia Jezus modlimy się wezwaniem: ”Jezu, dobroci nieskończona”. Nie jest ono jedynie wskazaniem na piękny aspekt miłości Nauczyciela; jest również przynagleniem do naśladowania.