Sama pokusa nie jest jeszcze grzechem. Może prowadzić do grzechu, jeśli się jej ulegnie. Niebezpieczną jest sytuacja, gdy człowiek bezmyślnie naraża się na pokusy, czy żyje w sytuacji, w której jest permanentnie narażony na grzech; gdy przestaje z ludźmi, którzy żyją tak, jakby Boga nie było. Jesteśmy słabi i wcześniej czy później upadniemy. Może nas zabezpieczyć pokora, przeciwieństwo pychy, rodzącej zbytnią pewność siebie, a nawet zuchwałość. Człowiek pokorny wie, że musi ze wszystkich sił unikać wszystkiego, co ma choćby pozór zła. Nie może z nim iść na kompromisy, targować się. Powinien starać się podobać tylko Bogu i wybierać to, czego On pragnie; iść przez życie Jego śladami, próbować Go naśladować. Dzięki temu będzie mógł oprzeć się wszelkim zakusom złego, bo Ten, którego obrał za przewodnika, nie pozwoli, by był kuszony ponad siły.