Poniedziałek 7. tygodnia wielkanocnego

Wiesz, że pustynia była miejscem, gdzie Izrael spotkał swojego Boga, gdzie Pan stał się kimś „realnym” dla swojego ludu. Pustynia stała się też miejscem, gdzie Bóg oczyścił i wydoskonalił swój lud oraz zawarł z nim przymierze: „I poślubię cię sobie na wieki […] przez miłość i miłosierdzie. Poślubię cię sobie przez wierność, a poznasz Pana” (Oz 2, 22). Izrael zachował nieco nostalgiczne wspomnienie po czasach pustyni, gdzie Bóg zdziałał wobec swojego ludu wiele cudów i dawał mu się poznać w sposób niemal dotykalny.

Postaraj się uczynić pustynię w sobie, odsuwając się i uwalniając od wszystkiego, co utrudnia ci skupienie całej uwagi na Bogu. „Piękno Karmelu zostanie dane duszy, która będzie podobna do pustyni” – pisał św. Grzegorz z Nyssy († ok. 395).

o. Wilfrid Stinissen OCD, „Ukryci w miłości”, WKB 2016, s. 180

Odszedł do Boga w Karmelu

1936 † o. Adeodat od św. Teresy od Dz. J. (Surmiński)