Czy może być większa radość niż radość płynąca z cierpienia, z miłości ku Tobie, Panie?

św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza

Z pewnością wielokrotnie i w różnych sytuacjach mówisz Bogu, że Go kochasz. Nie zdajesz sobie jednak sprawy z tego, jak bardzo twoje wyznania naznaczone są interesownością, niezdrową dumą, oddziaływaniem twego środowiska, obecnością różnych braków. Cierpienie – zabierając wszelkie możliwe podpórki emocjonalne, psychiczne i moralne – stawia w obliczu dramatu miłości. Jednocześnie jednak stwarza możliwość powiedzenia Bogu wyjątkowego wyznania. Kocham Cię i ufam Ci! – wypowiedziane w cierpieniu jest bez wątpienia najtrudniejsze, ale zarazem najbardziej prawdziwe. Wygląda na kruche i bezradne, bo wypowiedziano je ostatkiem sił, jakby wbrew sobie, ale posiada pokorę, co czyni je szczególnie pięknym w oczach Boga. Jest niekłamane i samodzielne, bo niczym nie można się było podeprzeć, by je powiedzieć.

Odszedł do Boga w Karmelu

1972 † o. Augustyn od Najśw. Serca Maryi (Kozłowski)