Czwartek 3. tygodnia Wielkiego Postu

Trwanie w obecności Bożej to zwracanie naszego ducha ku Bogu lub pamięć o Bogu obecnym, co może dokonać się albo przez wyobraźnie albo przez rozum.

Znam osobę, która od czterdziestu lat praktykuje trwanie w obecności Bożej, dokonujące się za pomocą rozumu, której to praktyce nadaje kilka innych nazw. Czasami nazywa ją prostym aktem lub jasnym i wyraźnym poznaniem Boga. Czasami niejasnym widzeniem lub ogólnym i miłosnym spojrzeniem w Bogu, pamięcią o Bogu. Innym razem nazywa ją uwagą skierowaną na Boga, milczącą rozmową z Bogiem, ufnością w Bogu, życiem i pokojem duszy. Wreszcie zaś – osoba o której mówię, powiedziała mi, że te wszystkie sposoby obecności Bożej są tylko synonimami oznaczającymi to samo i że teraz obecność ta jest dla niej jakby naturalna.

Brat Wawrzyniec od Zmartwychwstania  OCD, Maksymy Duchowe, roz. 5,20-21

Odszedł do Boga w Karmelu

2003 † br. Kryspin od św. Jana Ewangelisty (Kalicki)