Dopiero w niebie ujrzymy prawdę o wszystkim. Na ziemi jest to niemożliwe.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza

Jezus poucza nas, że nie wystarczy zewnętrznie zachować postawę pokory wobec podejmowanych zadań i wypowiadanych słów. Potrzeba jeszcze czystej intencji i rezygnacji z pragnienia bycia chwalonym, co Zbawiciel wyraził w symbolice rąk: ”Niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa” (Mt 6, 3). Z intencjami ludzkich dokonań może być tak jak ze złotonośną rudą. Wydobywa się jej ogromne ilości liczone w tonach, ale po przetopieniu w hucie otrzymuje się z nich zaledwie kilogramy złota. Na progu wieczności, gdy Bóg – miłośnik ukrytej prawdy – przetopi w swoim świetle rudę twoich ziemskich dzieł i słów, ile z tego wszystkiego pozostanie drogocennego kruszcu prawych i czystych intencji? Wówczas wiele wykrzyczanych i nagłośnionych dzieł ze wstydem będzie musiało ustąpić przed potęgą i pięknem nieznanych dotąd uczynków i słów zbudowanych na czystej i prawej intencji. ”Zaprawdę, powiadam ci, Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” (Mt 6, 2 i 4).