Cichość, łagodność, cierpliwość są nazywane owocami Ducha Świętego. Owoce bywają różne. Te cierpkie, niejadalne znajdujemy często na dzikich gałęziach. Zdrowe, soczyste, bardziej szlachetne rosną na szczepach. Szczepy są często przycinane, pielęgnowane. Człowiek, który pozwala się wszczepić w Chrystusa, chce być przez Niego prowadzony, a czasem też boleśnie przycinany, będzie mógł cieszyć się owocami Ducha Świętego. Najlepszym podkładem, na którym możliwy jest wzrost, jest pokora. Nie pozwala nam ona uważać się za samowystarczalnych. Wtedy jesteśmy gotowi poddać się zabiegom pielęgnacyjnym; zaufać, że Ten, który się nami opiekuje, wie lepiej, czego nam naprawdę potrzeba. Jeśli zgodzimy się na to, że jesteśmy narzędziem w Jego ręku i pozwolimy Mu się nami posłużyć, nasze życie i my sami staniemy się arcydziełem, które wyszło z ręki najwspanialszego artysty.