Czwartek – OFIAROWANIE PAŃSKIE

Po liturgii słowa następuje liturgia eucharystyczna, która rozpoczyna się ofi arowaniem. Kapłan unosi w górę patenę i kielich, ofi arując Bogu chleb i wino. Jest to ważna chwila, która ukazuje zasadniczy kierunek każdej Mszy świętej. Nic nie powinno pozostawać na ziemi, lecz wszystko powinno zostać uniesione i ofiarowane Bogu. Czuwaj, byś w tym momencie włączył się w to ofiarowanie, byś w nim uczestniczył. Złóż na patenie swoje życie, szczególnie to, co w nim jest trudne i bolesne. Włącz ofi arę z siebie w wielką ofi arę Jezusa i Kościoła. W ten sposób staniesz się wiecznym darem dla Ojca (por. Trzecia modlitwa eucharystyczna). Bóg pragnął, abyś był właśnie tym – już w chwili, kiedy powołał cię do istnienia.

Nie stawiaj granic swemu zdumieniu i zachwytowi w obliczu Bożego planu: gdziekolwiek bowiem się znajdujesz i w jakichkolwiek żyjesz czasach, możesz być współczesny Jezusowi, uczestnicząc w Jego ofi erze krzyżowej i w Jego zmartwychwstaniu, a ponadto karmić się Jego Ciałem i Krwią.

Jezus sam powiedział, że jest chlebem żywym, który zstąpił z nieba (por. J 6, 51). Nie uwierzysz w ten chleb i nie stanie się on twoim dającym życie pokarmem, jeśli nie wzniesiesz oczu ku niebu. Skoro spożywasz chleb z nieba, prowadź życie godne nieba. Pamiętaj, że twoja ojczyzna jest w niebie (por. Flp 3, 20).

o. Wilfrid Stinissen OCD, „Ukryci w miłości”, WKB 2016, ss. 100-102

Odszedł do Boga w Karmelu

2001 † br. Bolesław od MB Różańcowej (Król)