Spodobało się Jezusowi wskazać mi jedyną drogę, która prowadzi do Boskiego Ogniska; tą drogą jest zawierzenie małego dziecka, które bez obawy zasypia w ramionach swego Ojca.

św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza

Przyjąć w duchu zawierzenia i ufności to, co Jezus dla mnie wybrał, co w mym życiu dopuścił, czy jest to łatwe czy trudne, małe czy duże, stawiające mnie na początku czy na końcu, związane z uznaniem czy nieuznaniem – tylko ta droga prowadzi do pełnego zjednoczenia z Bogiem. Niewielu ludzi dochodzi do wielkiej z Nim zażyłości, bo ich oddanie się jest wybiórcze. Ofiarują Mu tylko to, co nie wiąże się z uniżeniem, traceniem, upokorzeniem, byciem ostatnim. W takich sytuacjach bowiem nie ufają Mu, jest w nich zbyt dużo zastrzeżeń, niedowierzań i ostrożności. W oddaniu się chodzi o to, by wychowywać siebie do przyjmowania z zaufaniem absolutnie wszystkiego, co pochodzi z miłującej ręki Ojca. Trzeba pozwolić, by w życiu wypowiedziały się wydarzenia, osoby, doświadczenia, które On wybiera dla mnie, a nie tylko te, których ja pragnąłbym dla siebie.

Odeszli do Boga w Karmelu

1959 † br. Wenancjusz od św. Pankracego (Marszolik)
1991 † o. Emanuel od Niepok. Poczęcia NMP (Buda)