Szkaplerz jest szatą Maryi. Osoba, która go nosi i która – rozumie się – czyni wszelkie możliwe wysiłki, aby się zbawić, nie może wpaść do piekła. Zatem zawsze będę nosić szkaplerz.

św. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej

Żyć maryjną duchowością w znaku szkaplerza to odpowiedzieć w sposób konkretny na pragnienie Jezusa, by wziąć do siebie Jego Matkę i poddać się Jej wpływowi. To uczynić Maryję pierwszą nauczycielką świętości w codziennym życiu; pierwszym wzorem, po który sięgasz, chcąc naśladować Jezusa; pierwszym powiernikiem wszystkich twoich spraw bez wyjątku; właścicielką wszystkiego, czym jesteś i co posiadasz, nie tylko cnót i zwycięstw, ale także każdego grzechu i słabości. Żyć maryjną duchowością w znaku szkaplerza to związać na zawsze z Maryją historię swego życia, swoich zwycięstw i porażek, swoich wiecznych losów po śmierci. To zawierzyć Jej bez zastrzeżeń losy doczesne i wieczne wszystkich twoich bliskich. To rozciągnąć uczucie miłości na wszystkich ludzi, a szczególnie na grzeszników i tych, którzy Boga nie znają. To wprowadzać w czyn dawną, lecz zawsze aktualną maksymę: Jezus zawsze w sercu, Maryja zawsze w myśli.