17 marca

Nie dziw się temu wszystkiemu, co widzisz i słyszysz obecnie, i nie gniewaj się; przeciwnie, wybaczajmy wszystkim. Cóż z tego, że cały świat mówi „białe” lub „czarne”? Jesteśmy tylko tym, czym jesteśmy przed Bogiem. Po co się niepokoić? Pozwólmy stworzeniom nas sądzić, w ten sposób Pan nie będzie miał serca nas sądzić. Bądźmy jak kobieta cudzołożna: kiedy wszyscy ją sądzili, Pan jej nie potępił. Jeśli o mnie chodzi, żadne osądy stworzeń mnie nie niepokoiły, nawet nie martwiły; to, co mnie martwi, o tym sam Bóg wie. Jestem bardzo winna, jednak to nie sądy stworzeń mnie zmartwiły, przeciwnie, właśnie to mi przyniosło pokój i zjednoczenie z Bogiem; ale to, co mnie zmartwiło i popchnęło, aby czynić rzeczy godne pożałowania, sam Bóg wie.

św. Maria od Jezusa Ukrzyżowanego

To bardzo dziwne. Boimy się, drżymy przed osądami i opiniami ludzkimi, szczególnie chodzi o te negatywne, a zupełnie nie myślimy, nie przejmujemy się sądem Bożym, tym, co Bóg o nas sądzi, jak nas widzi? Sądy ludzkie są nietrwałe, często zmienne i podyktowane emocjami i potrzebą chwili. Boży sąd zadecyduje o naszej wieczności- wiecznym zbawieniu, bądź potępieniu. Jednak ta świadomość nie powinna nas paraliżować. Więcej tego Bożego sądu możemy się nawet nie lękać, ale pod pewnym warunkiem. Jeśli wiemy, jesteśmy przekonani, że będzie to sąd Boga pełnego miłosierdzia. Pod tym względem gorzej wypada osąd ludzki, który często miłosierdzia, współczucia zrozumienia dla naszej kondycji ludzkiej jest pozbawiony. Owszem, sąd Boży będzie sprawiedliwy, ale może nas ta sprawiedliwość nie dotyczyć, jeśli będziemy dążyć i osiągniemy już tutaj na ziemi pełne zjednoczenie z Bogiem. To oczywiste, że Ten, który tak blisko pozwolił nam przylgnąć do Siebie, pozwolił, byśmy się stali jedno z Nim, nie będzie nas sądził. Pozostanie tylko osąd ludzki, ale cóż, będą w jedności ze Stwórcą, czy możemy się go bać, może nas on niepokoić. Spójrzmy na kobietę cudzołożną. Była winna, owszem, my też jesteśmy winni, Ludzie ją osądzili i skazali, natomiast Bóg, przed którego oblicze ją przyprowadzili, ją ocalił. Oby z nami było podobnie.