Poniedziałek – dzień powszedni

Wybierz sobie kilku dobrze znanych ci świętych i stań przed nimi jak żebrak. Zwróć im uwagę, że dysponują duchowymi skarbami łask i cnót, i poproś, aby z tych swoich skarbów dali ci jałmużnę. Poproś twojego anioła stróża, by ci towarzyszył i szepnął każdemu z tych świętych jakieś dobre słowo na twój temat.

Mów Bogu o osobach, za które jesteś odpowiedzialny, albo o tych, które prosiły cię o modlitwę. Możesz, szczególnie jeśli jesteś przeorem lub przeoryszą, „wizytować” w duchu współbraci czy współsiostry i prosić o konkretne łaski dla każdego czy każdej z nich. Spróbuj modlić się w ich intencji po kolei do Ojca, Syna i Ducha Świętego. Każda z Osób Boskich ma swoje własne cechy, które poznasz na przykład, czytając trzy encykliki św. Jana Pawła II: Redemptor Hominis Modlitwa i kontemplacja 59 (1979), Dives in Misericordia (1980), Dominum et Vivificantem (1986). Możesz odprawić drogę krzyżową, rozważając przy każdej stacji uczucia Jezusa i Maryi, jednocząc się z Nimi. Dobrym sposobem jest też powolne odmówienie jednej czy kilku modlitw ustnych, które znasz na pamięć, smakując każde ich słowo. Jeśli umiesz już na pamięć modlitwę św. Elżbiety od Trójcy Świętej albo całą Pieśń duchową św. Jana od Krzyża, masz stale do dyspozycji wielki skarb.

o. Wilfrid Stinissen OCD, „Ukryci w miłości”, WKB 2016, ss. 58-59