"A gdy po tego rodzaju śmierci wypada jeszcze prowadzić dalej pielgrzymkę życia na ziemi, na której ostatnia ta wola ma być w czyn wprowadzoną, na podobieństwo wykonawców, którzy się ustanawiają dla wprowadzenia w życie testamentu zmarłych osób, potrzebny jest i nam również wykonawca, a jest nim wolna wola nasza. Ma ona czuwać nad tym, aby nic ze zapisu naszego nie było rozproszonym lub na inne cele obróconym, oprócz ku większej chwale Bożej, ku czci Najświętszej Maryi Panny, ku zbawieniu duszy naszej, ku podwyższeniu Kościoła Św., ku pomocy duchownej niesionej bliźnim, ku spłacie długów grzechowych przez pokutę, na koniec przez nabywanie cnót jednoczących wolę naszą z wolą Bożą. Jednym słowem ma ona stać na straży, aby napis na nagrobku odpowiadał prawdzie życia.
Jak mamy żyć, by dobrze i sensownie przeżyć życie? Czemu warto się poświęcić? Kto posiada drogowskaz wskazujący drogę do życia, które nigdy się nie kończy? Chcąc mieć świadomość, że nie zmarnowaliśmy podarowanego nam czasu, musimy żyć według wskazań Tego, który chce nam ofiarować życie wieczne i z którym idziemy się spotkać. Do tego spotkania przygotowujemy się całe życie. Powinno nam upływać w perspektywie życia wiecznego, niebieskiej ojczyzny, do której wszyscy zdążamy. To nie alienuje z życia – wprost przeciwnie, przeżywamy intensywniej, nie przywiązując się do rzeczy, spraw czy osób, które oddalają nas od ostatecznego celu. Dlatego musimy być gotowi do stałej formacji naszego wnętrza, byśmy całą wolą przylgnęli do Bożej prawdy, którą poznajemy rozumem, i w niej się rozkochali. To sprawi, że być może ktoś, patrząc na nas, również zapragnie takiego życia; że u bram raju nie staniemy sami, ale przyprowadzimy innych, którzy razem z nami doświadczą Bożego miłosierdzia.
Odszedł do Boga w Karmelu
1979 † o. Alojzy od Najśw. Serca Jezusa (Bazyk)