Na służbie Bożej wszystko jest wielkie, nic nie jest małe.

św. Rafał od św. Józefa (Kalinowski)

Jezus mówi o sobie, że jest między nami jak ten, kto służy (Łk 22, 27). Całe Jego życie było nastawione na dzieło odkupienia człowieka. Służył mu każdą chwilą ziemskiego życia, służył mu swoim nauczaniem, służył mu swym cierpieniem, służył mu wreszcie swą śmiercią i zmartwychwstaniem. To jest styl Chrystusowego życia, na którym powinna się wzorować twoja służba, wyrażona między innymi ofiarą cierpień. Trudno o bardziej klarowną i prościej wyrażoną perspektywę. U każdego ucznia Jezusa usłyszysz zawsze to samo. ”W bólu Pan Jezus jest bliżej, przygląda się i jest Tym, który przychodzi, aby żebrać o ból i łzy, potrzebując ich dla dusz” – pisze święty ojciec Pio. Na służbie Bożej nie musisz odznaczać się wyjątkowymi uzdolnieniami. Jakość tej służby zależy od miłości, którą wkładasz w wykonanie najmniejszych i najprostszych nawet czynności codziennego życia.