Wtorek – dzień powszedni

„Modlitwa bowiem wewnętrzna […] jest to, zdaniem moim, […] poufne i przyjacielskie z Bogiem obcowanie i wylewna, po wiele razy powtarzana rozmowa z Tym, o którym wiemy, że nas miłuje” (Ż 8, 5). Modlitwa jest relacją miłości do Boga, która może dojrzewać i pogłębiać się. Może ona rozwijać się i przechodzić od rozmyślania rozumowego do kontemplacji. Modlitwa jest darem, którego udziela ci sam Bóg, ale też darem, którym ty obdarowujesz Boga.

Pamiętaj o tym, co nasza święta Matka Teresa pisze w Drodze doskonałości: „Tak więc, zaczynając modlitwę, zacznijcie ją rozmyślaniem, kto jest Ten, do którego mówić macie, a w ciągu modlitwy myślcie i pamiętajcie, kto jest Ten, z którym rozmawiacie. […] Tym bardziej więc słuszne to jest, córki, byśmy się starały choć w niejakiej części poznać wielmożność tego naszego Oblubieńca, przypatrzeć się bliżej Temu, z którym mamy zawrzeć wieczne zaślubiny, i jakie czeka nas z Nim życie” (D 22, 7).

o. Wilfrid Stinissen OCD, „Ukryci w miłości”, WKB 2016, ss. 47, 49